اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر عملکرد خانواده و کیفیت زندگی مادران کودکان با آسیب جسمی – حرکتی

آموزش مهارت های ارتباطی، آموزش مهارت ها و اصولی به زن و شوهر است که به روابط رضایتمند، حمایتگر و پایدار بینجامد. آموزش مهارت های ارتباطی در جستجوی کاهش خطر زندگی زناشویی در آینده و پیشگیری از توسعه مشکلات است. هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر عملکردخانواده و کیفیت زندگی مادران کودکان با آسیب جسمی – حرکتی شهر شیراز بود. پژوهش حاضر به صورت شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل 120نفر از مادران کودکان با آسیب جسمی – حرکتی شهر شیراز بودند. نمونه این پژوهش شامل مادرانی،که قبل از ارائه متغییر مستقل از آزمودنی ها پیش آزمون گرفته، که شامل پرسشنامه عملکرد خانواده و کیفیت زندگی می باشد و 80 نفر از مادرانی انتخاب شدند که نمراتشان پایین تر از حد متوسط میانگین بود و به صورت تصادفی 60 مادر کودک با آسیب جسمی _ حرکتی (30 گروه آزمایش و 30 گروه کنترل) انتخاب شدند. دوره آموزش مهارت های ارتباطی 8 جلسه، 120 دقیقه ای است،گروه آزمایش تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. ابزار های مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه عملکرد خانواده(fad) (اپستین و همکاران،2004)، و پرسشنامه کیفیت زندگیsf-36 (سازمان بهداشت جهانی،2002) بود و داده های آماری با روش آزمون tتفاضل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد، آموزش مهارت های ارتباطی بر بهبود عملکرد خانواده و کیفیت زندگی مادران کودکان با آسیب جسمی – حرکتی موثر است(p<0/05).